پیشینه و مبانی نظری سیستم ایمنی و بیش تمرینی
مبانی نظری وپیشینه تحقیق سیستم ایمنی وبیش تمرینی
فصل دوم : پیشنیه پژوهش 10
الف : زمینه های نظری و موضوع تحقیق 11
ایمنی ذاتی 12
ایمنی اکتسابی 20
سیستم ایمنی و بیش تمرینی 20
ب : تحقیقات انجام گرفته درخصوص موضوع تحقیق 21
خلاصه
فصل دوم
پيشينه پژوهش
الف : زمينه هاي نظري موضوع تحقيق
ب : تحقيقات انجام شده در ارتباط با موضوع پژوهش
بررسي ادبيات موضوع :
الف ) زمينه نظري موضوع
بدن انسان مجموعه اي از سيستم هاي مختلف است . اين سيستمها هر كدام وظيفه مشخصي دارند سيستم ايمني كه مورد بحث است ، نقش محافظت و دفاع بدن را در مقابل عوامل بيماريزا به عهده دارد . سيستم ايمني بدن تحت عنوان علم ايمونولوژي يا ايمني شناسي مورد بحث قرار مي گيرد . در اين فصل ابتدا به بررسي زمينه نظري موضوع مي پردازيم و سپس تحقيقات صورت گرفته در زمينه موضوع ، مورد بررسي قرار خواهد گرفت .
الف ) زمينه نظري موضوع
ايمونولوژي شاخه نسبتاً جواني از علم پزشكي است واكثر يافته هاي مهم اين رشته در آغاز قرن اخير و در جريان تحقيقات گسترده ميكروب شناسان بر روي باكتريها و بيماريهاي عفوني حاصل شده ا ست ( آقا سيد عبدا ...، 1373 ).
واژه ايمني به تمام مكانيسمهاي مورد استفاده در بدن جهت محافظت در برابر عوامل محيطي بيگانه اطلاق مي شود . اين عوامل ممكن است ميكروارگانيسمها با فرآوردهاي آنها ، غذا ، مواد شيميايي ، داروها ، گرده گياهان ، مو و پشم حيوانات باشند . ايمني ممكن است ذاتي يا اكتسابي باشد ( عسگري ، 1373 ).
سيستم ايمني بدن يك خط دفاعي درمقابل هجوم با كتري ها ، ويروس ها و سلولهای سرطاني فراهم مي كند . اين سيستم به اعمال سلولها تخصص يافته مثل ( لنفوسيتها و ماكروفاژها ) و پادتنها بستگي دارد . وظيفه اين سلولها و پادتن ها به طور عمده كاهش يا خنثي كردن عمل مهاجمين بيگانه است كه ممكن است باعث بيماري شوند ( معيني وهمكاران ، 1382 )
ايمني ذاتي
ايمني ذاتي ناشي از تمام عناصري است كه از بدو تولد وجود داشته و هميشه ظرف مدت كوتاهي در دسترس قرار مي گيرند تا فرد را در برابر تهاجم عوامل بيگانه محافظت كنند . اين عناصر عبارتند از سطوح بدن و اجزاي داخلي آن كه از خصوصيات ايمني ذاتي هستند . تب ، اينترفرونها ، ساير مواد رها شده از گويچه هاي سفيد ونيز انواعي از پروتئين هاي سرمي مثل : بتاليزين ، آنزيم ليزوزيم ، پلي آمين ها وكنين ها ، تمام اين عناصر يا مستقيماً برروي مهاجمان بيماريزا اثر مي كنند و يا ميزان مؤثر بودن واكنشهاي ميزبان در برابر آنها را افزايش مي دهند ( حسيني ، 1368 ).
در پاسخهاي ايمني ذاتي فقط لازم است كه بدن عوامل بيگانه را از بافت
